استفاده از پوشاک در چین یک نیاز اساسی برای افراد است.
اساساً برای محافظت و تزئین پوشیده می شود.
استفاده از پوشاک آنقدر جا افتاده است که پوست دوم مرد محسوب می شود. لباس علاوه بر هدف اصلی، رسانه ای برای ارتباط با ناظران نیز محسوب می شود.
بنابراین نمادگرایی پوشاک استفاده از لباس برای بیان شخصیت، موقعیت و موقعیت زندگی فرد از طریق استفاده از نمادهای بصری یا غیرکلامی است.
با مشاهده پوشاک فرد می توان درک بصری از جنس، سن، جثه، ملیت، حرفه، کاست اجتماعی داشت.
پوشاک اولین تأثیر شخص را بر روان ناظر می سازد. تأثیر نمادینی بر تعامل افراد مانند ژست‌ها، حرکات و اشیاء ایجاد می‌کند و به‌عنوان نمادهای غیرکلامی مهمی عمل می‌کند که جنبه‌های خاصی از شخصیت، سن، نقش، موقعیت و موقعیت یک فرد را ارتباط و تعریف می‌کند.
بنابراین، تغییرات در پوشاک، تصورات ایجاد شده از ویژگی های شخصیتی افراد را تغییر می دهد. نشانه های لباس را می توان به جنبه های مختلف به شرح زیر مرتبط کرد.
پس از یک عمر عذاب، آنها با کم‌هزینه‌ترین ابزار ممکن، از جمله شلیک گلوله، برق گرفتگی مقعدی و گازگرفتگی، با خشونت کشته می‌شوند.
حتی برخی از آنها تکه تکه شده و زنده زنده پوست کنده می شوند.
حیوانات به دام افتاده که برای خزشان استفاده می شود ممکن است برای روزها از از دست دادن خون، شوک، کم آبی، سرمازدگی و قانقاریا رنج ببرند یا قبل از بازگشت تله گذاران برای کشتن آنها مورد حمله شکارچیان قرار بگیرند.
اقلام خز و چرمی اغلب عمداً به اشتباه برچسب گذاری می شوند.
در کشورهایی که قوانین رفاه حیوانات تقریباً وجود ندارد، برخی از تولیدکنندگان سگ ها و گربه ها را برای خز و چرم می کشند.
بنابراین اگر حیوانات را می پوشید، هیچ راه آسانی برای دانستن اینکه در پوست چه کسی هستید وجود ندارد.
اما می توانید مطمئن باشید که مهم نیست آنها چه کسی بودند، آنها نمی خواستند بمیرند تا تبدیل به پوشاک یا لوازم جانبی شوند.
آیا می دانید برای کیسه های عجیب و غریب افراد مشهور چه اتفاقی برای کروکودیل ها می افتد؟
