مربای هویج نیم کیلویی را می توان به عنوان یک محصول با محتوای جامد محلول در کل 45 درجه بریکس و حداقل 40٪ محتوای میوه تعریف کرد.
در مرباسازی، میوه ها و شکر را به نسبت های مشابه با هم مخلوط می کنند. سپس محصول مخلوط پخته می شود تا ماده خوشمزه ای تولید شود که دارای قابلیت ذخیره سازی کافی است.
با استفاده از عملیات حرارتی شدید، مخلوط برای به دست آوردن محتوای جامد محلول نهایی لازم غلیظ می شود.
نقطه ضعف این فرآیند این است که رنگ، طعم و ارزش غذایی نامطلوب به محصول می دهد.
این به گرمای شدید تولید شده و طول مدت پردازش نسبت داده می شود. روشی وجود دارد که شامل استفاده از انرژی مایکروویو است که فرآیند گرمایش سریعتر را فراهم می کند.
به طور کلی، با استفاده از روش‌های دیگر به غیر از روش‌های معمولی، می‌توان زمان پردازش را کوتاه کرد که ممکن است به یک محصول بهتر و مطلوب‌تر کمک کند.
با این وجود، محصولات فرآوری شده مانند مربا هویج در مقایسه با میوه های تازه ارزش غذایی پایین تری دارند. به عنوان مثال، مرباها معمولاً به دلیل قرار گرفتن در معرض گرمای تولید شده در طول فرآوری، محتوای ویتامین C کمتری نسبت به میوه‌های تازه دارند.
از میوه هایی مانند لیمو، زغال اخته، سیب و زردآلو معمولاً در تولید مربا هویج استفاده می شد.
مربا هویج رایج موجود در مالزی عبارتند از انگور، زردآلو، زغال اخته و توت فرنگی. بر اساس اطلاعات ما، محتوای غذایی مرباهای میوه مصرف شده در مالزی هنوز گزارش نشده است.
محتوای انرژی هر یک از انواع مرباها مربا هویج با جمع ضرب پروتئین، کربوهیدرات و چربی به ترتیب با مقادیر 4، 4 و 9 عامل محاسبه شد.
مقدار به صورت کیلو کالری (کیلو کالری) بیان می شود. میزان رطوبت با خشک کردن نمونه های ریز آسیاب شده (10 گرم) در آون هوا در دمای 105 درجه سانتیگراد در طول شب تا رسیدن به وزن ثابت تعیین شد.
