کابین آسانسور مشهد خود بالابر هستند و از نیروی محرکه خود برای صعود استفاده می کنند.
این پیشرانه را می توان با موتور احتراقی یا الکتریکی به دست آورد.
این نوع آسانسورها عموماً در دکل‌ها یا دکل‌های گاید استفاده می‌شوند تا دسترسی آسان برای نگهداری قسمت‌های مختلف سازه ساخته شده را تسهیل کنند.
همانطور که از نام این آسانسورها پیداست از خلاء و سوپاپ برای حرکت کابین به سمت بالا و هوا به جای جاروبرقی برای پایین آوردن آن استفاده می کنند.
با این حال، این آسانسورهایی با ظرفیت کم هستند که در آن تنها حدود 3 مسافر با وزن ترکیبی 525 پوند می توانند همزمان سوار آن شوند.
آسانسور وسایل نقلیه معمولاً در یک گاراژ یا در یک مرکز تولید یافت می شود.
این بالابرهای هیدرولیک ساختمان را برای راننده قابل دسترسی تر می کند. حتی برخی می چرخند تا راننده فقط به جلو حرکت کند و هرگز عقب نرود.
این آسانسورها گاهی در کانال ها یافت می شوند و به عنوان جایگزینی برای سیستم قفل معمولی استفاده می شوند که سطح آب را بالا و پایین می کند.
به جای آن یک بالابر قایق به طور فیزیکی قایق را حرکت می دهد.
آسانسور هواپیما می تواند به آسانسوری اطلاق شود که هواپیما را بلند می کند یا آسانسوری که در داخل هواپیما قرار دارد. یک آسانسور برای هواپیما، هواپیما را از عرشه پرواز به آشیانه بلند می کند.
آسانسور داخل هواپیما مهمانداران را با چرخ دستی های غذا و نوشیدنی بین سطوح هواپیماهای دو طبقه بالا می برد.
این آسانسورها پیچیدگی کمتری نسبت به یک آسانسور مسافربری معمولی دارند.
دیگر به دلیل نگرانی های ایمنی تولید نمی شود، اما تعدادی از آنها هنوز در سراسر اروپا به دلایل نوستالژیک در حال کار هستند. Paternosters در آلمان و جمهوری چک محبوبیت بیشتری دارند.
این آسانسور مسافران را با استفاده از حلقه‌ای از سکوها که به آرامی می‌چرخند که توسط شبکه‌ای از زنجیر کشیده می‌شود، حمل می‌کند.
